کانون هواداران پرسپولیس : آن مرد آمد.آن مرد با 3 گل آمد.آن مرد با 3 گل ناباورانه آمد.آن مرد آمد تا آن یکی مرد"انسانیت"را یاد بگیرد.و آن مرد چه خوش آمد. امروز یک روز پس از دیروز است.دیروز هم روزی فراموش نشدنی در تاریخ دو تیم سرخ و آبی ایران.جایی که یک سوی آن شکوه و شادی بود و یک سوی دیگر غم و تحقیر... دیروز وقتی سوت پایان هفتاد و چهارمین دربی پایتخت به صدا در آمد کمتر کسی بود که معنای واقعی شوک را لمس نکرده باشد.حالا فرقی نمی کند از کدام جبهه نبرد.هر دو شوکه شدند.یک طرف شوکی که با هزاران شادی عوضش نمی کنند و دیگری شوکی که شاید برایشان غمبارتر از تحمل مرد پر ادعای آبی ها در ادامه فصل خواهد بود. پرویز مظلومی همان مردیست که همیشه در فوتبال ایران به"مرد مصلحتی"شناخته خواهد شد.مردی که بعداز دو دربی اول که در مقابل تیم تحت هدایت علی دایی پیروز شد و به اذعان همگان حتی مساوی نیز برای استقلالش زیادی از حد بود سخن بر زبان آورد که: ( من هیچ وقت به داوری اعتراضی نمی کنم چون قسمتی از بازی را داوری تشکیل می دهد )و جمله های در حد همینگونه سخنان به ظاهر منطقی. و اما دست سرنوشت او را در چهار بازی مقابل رقیب دیرینه پیروز کرد تا با شوق و ذوق بی وصف و بسیار پر انرژی همانند کودکی که به انتظار تشویق بزرگتر هاست خود را مستحق لقبی دانست که آن را به هوادارانش واگذار کرد.لقبی که او را "سوبله چوبله!!" نامیدند.و او نیز غرق در شادی همیشه به این لقب نه چندان زیبا افتخار می کرد و دشمن همیشگی اش (قلعه نوعی)را با آن به چالش می کشید. اوج جملات سرشار از عقده پرویز را می توان به بعد از بازی تراکتور و استقلال در تبریز دانست که در آن گفته بود(( من نگران لقب نیستم.هواداران برایم می سازند.هواداران به فکر ساختن لقب جدیدم باشند )) دیروز و در حالی که تا 10 دقیقه به پایان بازی حساس شهرآورد تهران استقلال با دو گل از پرسپولیس جلو بود و آقای "بچه" نیز برای حرص در آوردن و شیرین کاری های همیشگی اش به حالتی مضحکانه دست خود را بالا پائین می کرد ناگهان پدیده ای گام در زمین نهاد که ناجوانمردان هوادار رقیب او را در کلامشان"آواره لیبیایی" لقب داده بودند.ولی همین مرد خوش استیل و محجوب و حالا محبوب لیبیایی درسی به آقایان ادعا داد که تا عمر دارند فراموششان نشود. ما نیز به نمایندگی هواداران سرخ که مانند آن ها هیچ کجای دنیا یافت نمی شود می خواهیم خطاب به آقای!!مظلومی بگوییم:
"ما خوشبختانه نه هوادار توئیم و نه می خواهیم باشیم,و به این نعمت خدا هم افتخار می کنیم که پرسپولیسی هستیم و پرسپولیس نیز وجودش از وجود امثال تو پاک پاک است.ولی می خواهیم به تو لقبی بدهیم.آری (لقب).همان چیزی که حاضری خیلی چیزهایت را برایش فدا کنی.اما نه,وقت ما با ارزش تر از آن است که دنبال لقب برای تو بگردیم.فقط یک کلام به تو می گوییم پرویز خان:((نوش جان.باشد که انسانیت را در وجودت کمی زنده کرده باشیم)) خدایا برای هر آنچه که هست و نیست,چه کم و چه زیاد همیشه و تحت هر شرایطی شکرگذار تو بودیم,هستیم و خواهیم بود.شکرت یا ربی
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: <-TagName->